Blog do czytania
Dwa razy w ciągu roku tajemnicze, odwieczne prawo, zmusza nas do dziwnego zachowania. Musimy wstać w środku nocy i przestawić wskazanie zegara – do przodu lub do tyłu. Biada temu, kto tego nie zrobi.
Naukowcy (pewnie amerykańscy) znowu postanowili zszowkować świat swoimi dziwnymi gierkami. Ogłoszone wyniki badań pokazują, że raptem 13% ludzi na całym świecie lubi swoją pracę. Wśród reakcji dominuje szok i niedowierzanie.
Moda to żywioł. Nie można przewidzieć, co będzie na topie. Owszem, są projektanci i styliści, którzy starają się (słowo – klucz) wykreować trendy, ale czasem ze starcia z wyczuciem smaku przeciętnego człowieka wracaj na tarczy.
Arachnofobia i entomofobia. Jeśli przynajmniej jedno z tych dwóch długich słów brzmi niepokojąco znajomo, to mam dla Ciebie złą wiadomość. Nie pograsz sobie w świetną grę.
Czy branża porno może być społecznie odpowiedzialna? Jak mogłaby wyglądać akcja charytatywna, za którą stałby seks – biznes?
Jeśli będziecie się kiedyś wybierać tylko do Tokio, koniecznie kupcie tę książkę. To jak zbeletryzowany przewodnik. Najlepszy, jaki możecie mieć (bo nie ma dobrych papierowych przewodników po Japonii).
Zastanawialiście się kiedyś, według jakiej logiki operuje świat przedstawiony w reklamach? I czy – zgodnie z wolą zastępów kreatywnych pracowników różnych agencji – chcielibyście żyć w takim świecie?
Wróg stoi u naszych wrót, a my się nie zrywamy. Szabli nie chwytamy. Na koń nie siadamy.
Nasz najcudowniejszy ze światów jest pełen ewangelizatorów. Nie mówię tu o osobach, które za wszelką cenę chcą z Tobą porozmawiać o Biblii. Mówię o tych beznadziejnych przypadkach, które nie spoczną, dopóki Cię nie przekonają do własnych racji.
Z upływem czasu nie ma co walczyć. Lata lecą i należy się z tym pogodzić, a nie bawić się jak Krzysztof Ibisz. Problemem może być najwyżej moment, w którym poczujemy, że ząb czasu nadgryza nas coraz większymi kęsami.
Dość dawno temu przestałem się łudzić, że gry planszowe to tylko „Chińczyk” i „Fortuna”. Wiedziałem, że nie chodzi w nich tylko o rzucanie kostką i bezmyślne przesuwanie swojego pionka. Ale nie wiedziałem, że moim przeciwnikiem w grze może być… sama …
Gdybym chciał się trzymać tradycji nazewnictwa wpisów z moimi zdjęciami z Instagrama, powinienem go zatytułować „Instaty, czyli lugram”. No chyba jednak nie.
Jeśli przegapiliście jakiś odcinek serii, a nie chcecie przekopywać się przez archiwum bloga – tu znajdziecie wszystko!
Ostatnie 24 godziny w Kraju Kwitnącej Wiśni. Wędrówka ze skrajności w skrajność.
Sobotni poranek zazwyczaj jest leniwy i przyjemny. Ten był najwyżej leniwy. Oto zaczynała się ostatnia doba naszego pobytu w Japonii. Następnego dnia mieliśmy wracać. A przecież jeszcze tyle zostało do zobaczenia!